Для Ушкуйніка.. Ці не з гэтага моманту "закладваецца" падмурак "братэрству" ?
============
Кастусь Тарасаў
===
Апошні падзел Польшчы, Беларусі і Літвы адбыўся ў кастрычніку 1795 года. Картографы ўсёй Еўропы перароблівалі палітычныя карты, пасоўваючы граніцы Расіі, Прусіі і Аўстрыі. Сяляне, якія з нецярпеннем чакалі абяцанай ім за пакору зямлі ад секвестраваных маёнткаў, засталіся, вядома, у сваіх наіўных надзеях падманутыя. Маёнткамі і зямлёй надзялялі, але не іх. Сялян жа аддавалі разам з землямі новым панам. Вось як сведчаць аб гэтым «Росписи канцелярии генерал-прокурора о пожалованных крестьянах и имениях в вечное н потомственное владение»: ...«генерал-фельдмаршалу гр. Петру Александровнчу Румянцеву-Задунайскому, в разных поветах - 17750 душ;
генерал-фельдмаршалу гр. Александру Васильевнчу Суворову-Рымникскому, волость Кобринская н др.- 13279 душ;
генерал-майору Николаю Ланскому - 1760 душ;
генерал-майору Александру Тормасову - 1600 душ;
генерал-поручнку Николаю Татишеву - 2325 душ;
статс-даме гр. Скавронской - 3823 души;
генерал-поручику гр. Ферзену - 1364 души;
бывшему королевской французской службы генерал-директору почт Дюку де Полиньяку - 1933 душн;
генерал-аншефу гр. Н. Салтыкову из секвестрованных у подскарбия литовского Михайлы Огинского в Минской губ. местечко Раков н двор Пологовшизну, фольварок Левков с деревнями...- 964 души, ему же местечко Илня с фольваркамн, село Цецержин с деревнями Могнлевской губ.- 3735 душ;
вице-канцлеру гр. Остерману - 4067 душ;
генерал-майору Беннигсену - 1087 душ;
вдове и детям убитого полковника Деева в Минской губернии из секвестрованных у Фадея Городенского фольварок Вержнюс - 511 душ;
бригадиру Бордакову из секвестрованных у Яна Горана в Минской губернии местечко Костеневичи с деревнями - 403 души...»
Спіс гэты, зразумела, далёка не поўны, бо за заслугі ў падзелах Рэчы Паспалітай і задушэнні паўстання раздалі сотні тысяч беларускіх сялян. Дзіўна чытаць даследаванні некаторых нашых гісторыкаў, якія даводзяць, што змена мясцовых шляхцічаў рускамоўнымі генерал-аншэфамі і брыгадзірамі была прагрэсіўнай з'явай, спаўненнем «спрадвечных жаданняў» беларускага прыгоннага сялянства. Раздорвала вёскі з людзьмі Кацярына II, не менш шчодра распараджаўся імі І наступны імператар - Павел I. Але паколькі ён ненавідзеў сваю маці, то як толькі апынуўся на троне, адмяніў некаторыя пастановы Кацярыны: вярнуў з ссылкі паўстанцаў 1794 года, забараніў перавод з уніі ў праваслаўе, адрадзіў дзеянне Статута Літоўскага, вызваліў з Петрапаўлаўскай крэпасці Станіслава Панятоўскага, Тадэвуша Касцюшку і іншых вязняў. Панятоўскі паехаў на Брэстчыну, дзе праз два гады памёр, Касцюшка накіраваўся у Амерыку, адкуль двума гадамі пазней вярнуўся ў Парыж.
http://pawet.net/library/history/bel_hi ... D1%8B.html