Жамойты і войны ВКЛ,РП і далей

[gervasij]

Ну,летувайтіс, ад вас любой бязглуздзіцы можна было чакаць, але вось гэта, на дадзены момант - перловіца)))Да вы ж хворы на ўсю летувіскую галаву!!

Жмудская прапольская шасьцярня раптоўна становіцца гарантам літоўскай незалежнасьці ад Польшчы!!
му -ха-ха!

Чытайце тут... потым зможам пагутарыць
http://photoshare.ru/office/album.php?id=237616

[lietuvaitis]

То есть, никаких текстов и договоров об создании независимого княжество нет, и эта очередое липа, писана предположениями и интерпретациями одного автора, который опирался на поэму другово. Браво...

Кстати, если выводы читал, то там черна на белому записано, что Жемайтия была тем эпицентром с которого и начелос освобожения от Шведов - это на все громкоглосные заявления, что толка балтарашисты воевали...

[gervasij]

Вось, як заўсёды, за жывое зачапілі - пакты падавай, сакрэтныя пратакол жмудзінскіх мудрагелаў... Дык ,дзе ж іх ўзяць (калі яны і існуюць), калі такая простая рэч - "Рэляцыя" Казіміра Шэмета, па-першае , была упершыню за 500 год ўведзена ва ўжытак толькі ў сувярэннай Летуве, па другое ..два гады я не магу дачакацца ад вас самога тэкста. Але, абапіраючыся на чалавека, навукоўца, які знайшоў, прааналізаваў тэкст, зрабіў высновы і напісаў артыкул, мы падсумоўваем - лепшых сябраў , чымся жмудзіны, для караняжаў не было. Бо, літвіны гнулі свае, а жмудзіны схіляліся..палякі гэта " добра зразумелі" . Таму, не шыпіце з завугольля, а адшукайце ПАЭМУ. Тады і пагаманім.

Тое, што раз'юшаны жмудзіны паднялі бунт супраць швэдаў.. дык чаму дзівіцца? Калі ў вёску паставяць "у кормленіе" цэлага жаўнера, ды яшчэ са стрэльбай, а ўсіх разам на Жмудзь (4-5 тысячаў) ,гэта ж жах!! Дзе ўж тут іх пракарміць!!! Іншая справа на Літве.. там землі багатыя, людзі заможныя.. мы і 100 000 , і 300 000 маскалёў нагадуем... Лопнуць ад абжэрства....Так і пераможам.

[gervasij]

Коні малыя.. раз.. коні малыя ..цвай.
---------------

1534 г. сентября 8. Копия листа Сигизмунда I гетману Ю. М. Радзивиллу с распоряжением о соблюдении привилегий жемайтской шляхты в отношении военной службы.

/л. 1 (47)/ Жикгимонт, Бож(е)ю милостью король польский, великий князь литовский, руский, пруский, жемоитский, мазовецкий, иных.

Пану виленскому, гетману нашому навышшому, старосте городенскому, маршалку дворному, державцы лидскому и белицкому, пану Юр(ь)ю Миколаевичу Радивиловича.

Присылали до нас панове тивунове жомоитскии и теж бояре шляхта и вси подданыи наши земли Жомоитское, оповедаючи нам то, иж твоя милость росказал им гуф их жомоитский надвое розлучити и одну половину людей при собе зоставити, а другую в землю неприятельскую послати. И они деи того не хотели вчинити для тое причины, штож деи они мают в себе привилья-вол(ь)ности предков наших и наши, на которых жо деи то есть им описано, иж не мает быти николи гуф их розрыван и в землю неприятельскую посылаи, тол(ь)ко бы олиж коли гетман наш великий где у которую сторону сам своею парсуною з войском потягнул, тогды деи они там з его милостью ходити мают, якож деи они за первъших гетманов завжды водлуг твердостей своих были заховываны; однож тепере от твоей милости в том им трудность ся деет. А к тому деи многии з них перед роком, от нас [113] зложоным, до войска приехали и, што-колве живностей с собою мели, то вжо потравили, и теж деи хоробы великии на них пришли, с которых жо многии померли, а другии деи и тепере – мало не третяя часть гуфу их – немоцни суть, и кони деи теж им отмерли. И били они нам чолом, абыхмо не казали в том им трудности чинити и водле привильев-вол(ь)ностей их, которыи они в себе мают, их заховати. А так, што ся дотычет гуфу их жомоитского, мы сами то добре бачим, иж в некоторых з них у людей жомоитских кони малы суть и ку делу спешному, а звлаще на загоны, стрывати не могут; и мели бы они на такавых конех до земли неприятельское /л. 1 (47) об./ посыланы быти, выстерегамы ся того, абыхмо, чого Боже вховай, которое шкоды в том не приняли и переказы в речи нашой земской не мели.

Прото, будет ли перед тым за первших гетманов наших гуф земли Жемоитское не розлучиван и з людми передними не посылыван, и на привильях-вол(ь)ностех их естли то описано, иж они завжды мают с гетманом великим на службы наши ходити, твоя бы милость и тепере никоторое трудности им не чинил и в том во всем к ним ся заховал водле привильев-вол(ь)ностей их, которыи они на то в себе мают, абы они над обычаи стародавныи и над права свои жадного обтяженья не мели.

Писан у Вилни под лет Бож(его) нарож(енья) 1534, м(есе)ца сен(тебря) 8 день, индикт 8. 1-Михайло писарь-1.

Ф. 293. Д. 88. Список XVI в. Двойной лист: (20,6 + 20,6) х 32,3 см.

Нумерация (коричневыми чернилами, XVIII в.?): в верхнем правом углу проставлены числа, соответственно 47 и 48; в нижнем левом углу на л. 1(47) – номер 38. Л. 2(48) оставлен чистым.

Водяной знак (на л. 2[48]) – корона (тиара), близкий см.: Piccard. Die Kronen-Wasserzeichen. Abt. VII. № 91a (1532-1544 гг.). Двойной лист был свернут в виде пакета (сохранились линии сгиба). Снизу на л. 2(48) оторван небольшой кусок бумаги.

На обороте л. 2(48): аннотация по-польски (бледно-коричневыми чернилами): Copia listu od Krola Zygmunta do P. Jerze(g)o Radziwila Hetmana, aby Zmudz przy ich wolnosciach dawnych zachowal na woynie, nie rozrywaia ich Pulku na dwoie. A[nn]o 1534.

http://www.vostlit.info/Texts/Dokumenty ... l?id=10496
===========

http://photoshare.ru/office/album.php?id=305079

[grron]

; и мели бы они на такавых конех до земли неприятельское /л. 1 (47) об./ посыланы быти, выстерегамы ся того, абыхмо, чого Боже вховай, которое шкоды в том не приняли и переказы в речи нашой земской не мели.

Ці правільна я зразумеў, што кароль кажа; куды іх пасылаць на іх поні? яны ж там атрымаюць люлей, а потым смраду будзе на ўсю акругу, ды мы яшчэ вінаватыя будзем?

[Андрусь Буй]

Людцы мае даражэнькія, а дзе ж аукшты!? - яны што, маскальскі добре ведалі

[gervasij]

Няма ні аўкштайтаў,ані аўкштайгераў. Ёсць жомоіты і.. за кадрам -ліцьвіны на добрых конях.
1534г.
Сэнс такі ,што пан Юрый Мікалаевіч Радівіловіч спрабуе ,дзеля тактычна-стратэгічных мэтаў, падзяліўшы жомоіцкі гуф /харугву/ на дзве частцы, заслаць іх /ня ведаю, адну, ці абедзве паловы, але ў розных накірунках/ у рэйз-выведку, а жомоіты ўпарта адмаўляюцца. пан Юрый Мікалаевіч спрабуе іх разам з добрым войскам на добрых конях выправіць на нейкую справу, але жомоіцкі канёк мал, бяжыць ня тое, каб спрытна, і ад асноўнай харугвы, відаць ,адстае / уявіў, і аж пашкадаваў,што зласловіў пра гэтых "жомойчу", шкада коней/.

Жомоіты, першы раз "чолом б'юць" /цікавы выраз/ каралю на свайго патрона. Кароль дае загад, жомоітаў на важкія справы не дасылаць, бо не паспяваюць яны за хуткім ворагам / і, калі што, за сваім войскам/, гуф не дзяліць /жомоітаў трымаць разам/, і цягаць іх пры сваёй парсуне /трымаць у сваім атачэньні/ , іншымі словамі, бліжэй да камбуза, падалей ад вайны - згодна з каралеўскімі прывілеямі, традыцыямі і жаданьню саміх жомоітаў.

1535г.
Як выпадае мяркаваць, пан Ян Мікалаевіч Радівілавіч /стараста Замотскі/, наклаў сваю рэзалюцыю на цыдулку караля і выпраўляў, як і ягоны родзіч, замойтов на старожу / у дазор/ і ў выведку /за языком/ пад час вайны. Замойты зноў "б'юць чалом"каралю на ліцьвіна Яна Мікалаевіча Радівіловіча , але на гэты раз дадаюць да скаргі яшчэ і тое, што "мовы яны добре ня ведаюць", ды што Ян Мікалаевіч "лае іх апошнімі словамі", што супраць старажытных звычаяў, каралеўскіх міласцяў і г.д. Больш за тое, дадае, што на выправу, дзе замоіты могуць людзей страціць ад ворага, іх, замойтов ,не пасылаці. Што не супрацьпярэчыць старажытным звычаям.. Бо, людзі яны "да гэтай справы непрыгожыя і коней малых маюць"..

Самае нядобрае тут тое, што калі б нехта наважыўся ўзяць замойтаў з сабой на выправу, яму б больш прыйшлося думаць пра забяспячэньня асабістай недатыкальнасці варожай зброі да замойтаў, ахоўваць іх як старыкоў, жанчын і дзяцей і.. ўвогуле, ад ворага трымацца падалей.


Можна меркаваць, што такія жальбы замойто-жомойтаў сыпаліся на гэтага караля і раней і пазьней і на іншых таксама. Якія яшчэ таямніцы хавае метрыка?

[Media]

Ну вот, 752 года назад, литовцы (не те кто "на добрых конях"), надрали ординцам при Дурбе. С чем нас и поздравляю.

[gervasij]

Ну вот, 752 года назад, литовцы (не те кто "на добрых конях"), надрали ординцам при Дурбе. С чем нас и поздравляю.

Media, вы ідзеце на крок наперад ))
Толькі я ўчора падумаў. што трыба ўзяцца за перамогу "жомойто-замойтскай" зброі на крыжакамі, а сёньня зранку яшчэ не пасьпеў, як вы ўжо тут , як тут! ))


Тэма гэтая датычыцца менавіта жомойтаў, таму, калі маеце цікавыя факты Дурбанскіх падзей , калі ласка, чакаю.

/дзякуючы пастановам караля, з'явіляся моцныя падазроньні, што гэта былі менавіта замойтцы, ды яшчэ на добрых конях))/

[Samogetis]

Ну вот, 752 года назад, литовцы (не те кто "на добрых конях"), надрали ординцам при Дурбе. С чем нас и поздравляю.

Не литовцы, а жемайты.

[Media]

Не литовцы, а жемайты.

В "Рифмованной хронике" писали литовцы. И я не вижу большой разницы, литовцы или жемайты, главное надрали

[Samogetis]

Не литовцы, а жемайты.

В "Рифмованной хронике" писали литовцы. И я не вижу большой разницы, литовцы или жемайты, главное надрали

A я вижу большой разницы. Только литовцы пропагандистов (i nekatrei žemaite išverstaskūre) не видят разницы, или они не хотят видеть.

[Media]

A я вижу большой разницы. Только литовцы пропагандистов (i nekatrei žemaite išverstaskūre) не видят разницы, или они не хотят видеть.

Man paprasčiausiai svetimas žemaitiškas separatizmas, nematau tame jokios prasmės Mes visi esame lietuviai, ir aš tuo didžiuojuos. Bet to, prieš istorinius dokumentus nepašokinėsi, jei mūsų protevius vadino lietuviais, tame nėra nieko baisaus ar tragiško, nuo to mes žemaičiais nenustojame būti

[Samogetis]

Prie ko čia separatizmas. Tiesiog viska reikia vadinti tikraisiais vardais.
Pagal tuometę situaciją - žinant santykius tarp žemaičių ir Mindaugo, tikimybė, kad Durbės mūšyje dalyvavo lietuviai (etniniai), yra labiau fantastinė nei tikėtina... Vienintelis dalykas - tai tik paminėjimas kronikoje, kad mūšyje kovėsi lietuviai ir tiek. O antikos ir viduramžių istorijoje gausu pavyzdžių kai vienų tautų pavadinimai paslepiami po kitų tautų pavadinimais. Paimkit, kad ir tuos pačius rusinus, jie juk irgi buvo vadinami lietuviais. Apskritai vokiečių kronikininkai viską vertina pagal politinę priklausomybę: jiem ir sembai iš pradžių ne prūsai ir skalviai lietuviais vadinami...

[gervasij]

Медзія стаў у стойку ганчака- аднекуль данесла пахам здрады дзяржаве)